محمدرضا پورمحمدی:
شهر كهنسال تبريز به بركت داشتن قدمت طولانى و فرهنگ غنى مردمانش، از ديرباز مهد خيرين بى ادعابوده كه چه بصورت فردى، خانوادگی و جه به صورت خيريهها و انجمنهاى مردم نهاد همواره پناهگاه مستمندان و نيازمندان در زمينههاى مختلف بوده استس. ساخت بناهاى عام المنفعه نظير بيمارستان، درمانگاه، مدارس، توجه به نيازهای روستاها و بسياری موارد ديگر بويژه تامين معاش، مسكن و نيازهاى اوليه مستمندان همه و همه گویای همدلى انسانهاى پاك سرشت و نيكوكارى است كه حتى در شرايط نابسامان اقتصادى كنونى، سهم خود را از هرگونه مساعدت به مستمندان مبرا نمىدانند.
روشن است كه بخش قابل توجهى از اقدامات نيكوكارانه خيرين، جزو وظايف بجامانده از وظايف قانونى دستگاههاى دولتى است كه علىالاصول باتوجه به بودجه كلانى كه دريافت مىكنند، مىبايستى اين كمبودها را مرتفع سازند. خوشبختانه در حال حاضر مراكز متعدد نيكوكارى در شهر تبريز تاسیس گردیده كه هركدام به نوبه خود نقش بسزايى در تامين نيازهاى نيازمندان دارند كه از جمله اين نهادهاى ارزشمند، موسسه خيريه حمايت از مستمندان تبريز مىباشد که با بيش از نيم قرن قدمت و خدمت خداپسندانه، همچون خورشيد، روشنى بخش زندگی مستمندان مىباشد. از جمله ويرژگیهاى اين انجمن خدوم كه آن را از ساير انجمنهاى خيريه متمايز مىكند، اقدامات خلاقانه
و خدا پسندانه نسبت به زدودن غبار تکدیگری از چهره شهر تبریز میباشد؛ گرچه رسیدگی و جمع آوری متکدیان در سطح شهر جزو وظایف قانونی شهرداری ها میباشد که در ماده
٥٥ قانون شهر دارىها به آن تاكيد شده است، کار خلاقانه رسيدگی به متكديان و ساماندهى زندگی آنها نه تنها امر خداپسندانهاى است، بلكه در كنار آن، عنوان «شهر بدون گدا» در سراسر كشور مايه افتخار و زبان زد عام و خاص وبرند شهر تبريزمی باشد.
اگر بخواهيم معيارى براى اندازهگیری عظمت خدمات اين نهاد مردمى تعريف كنيم، شايد هيچ معيارى را نمىتوان غير از گرفتن دستهاى نيازمندان، گره گشايى از مشكلات دیگران امیدآفرینی در بین خانوادهها و زندگی آنها جارى شدن اشك شوق مستمندان، چیز ديگری تعريف نمود.
اجركم عندالله…
در پايان مىخواهم بيتى از «پروين اعتصامى»، شاعره بزرگ تبريز را به بنيان گذاران و رهروان اين خيريه ارزشمد تقديم نمايم: «خرم آنكس كه در اين محنت گاه خاطرى را سبب تسكين است»
